Dziedzictwo Kulinarne Pomorza

utworzone przez KJM | sie 28, 2018 | Aktualności

Miło nam poinformować, że od lutego 2018 posiadamy certyfikat Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego, co stanowi niezwykłe ukoronowanie naszej działalności. Głównym kryterium członkostwa w sieci jest korzystanie z lokalnych surowców w produkcji żywności i potraw, kultywowanie tradycji kulinarnych, promocja kulinarnego dziedzictwa regionu. Właścicielem znaku „Dziedzictwo Kulinarne – Pomorskie” jest marszałek województwa pomorskiego i to on nadaje certyfikaty i prawo do posługiwania się znakiem podmiotom z Pomorza. Pomysł na Europejską Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego zrodził się w 1995 roku. Pierwsze rozmowy i prace toczyły się w szwedzkiej Skanii i na duńskiej wyspie Bornholm. Pierwsze regiony spoza Skandynawii zostały przyjęte w poczet członków trzy lata później. Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego (ESRDK) została zapoczątkowana, aby ułatwić konsumentom oraz turystom na terenie Europy dostęp do lokalnej i regionalnej żywności wysokiej jakości. Podstawowa zasada, którą kierują się Szwedzi – twórcy ESRDK, to ścisły związek wyrobu z regionem. Potrawa musi się opierać na surowcach uzyskanych lokalnie. Do sieci należy 45 regionów europejskich, w tym 10 polskich: Warmia Mazury Powiśle, Kujawy i Pomorze, Mazowsze, Opolszczyzna, Pomorze Zachodnie, Wielkopolska, Świętokrzyskie, Dolny Śląsk i Małopolska. Województwo pomorskie funkcjonuje w ramach Sieci od 29 października 2008 roku, jednocząc producentów, przetwórców i restauratorów żywności regionalnej.

Król Bałtyku

utworzone przez KJM | lis 5, 2017 | Aktualności

Śledź obok szprota i dorsza jest najczęściej poławianym gatunkiem ryb na Bałtyku. Jednak nie bez powodu określany jest mianem „króla Bałtyku” czy też „srebra Bałtyku”. Posiada niesamowite właściwości odżywcze i smakowe, ale o tym napiszemy w osobnym artykule. Ponadto poławianie śledzia wymaga nie lada uwagi i rozsądku ze strony szyprów. Optymalne warunki bytowania śledzi to dobrze natleniona woda, dlatego na połowy śledziowe rybacy wyruszają jeszcze na sztormie, aby zaraz po jego ustąpieniu zarzucić sieci w dobrze natlenioną wodę (śledzie wtedy grupują się w potężne ławice).  Dodatkowym utrudnieniem w poławianiu tego gatunku jest prędkość z jaką porusza się w wodzie (30knot), natomiast kuter z siecią w wodzie osiąga prędkość 3,5knot.  Śledź lubi przebywać w zakamarkach między kamieniami, co znacznie utrudnia jego eksplorację i niesie ryzyko uszkodzenia lub nawet zagubienia sprzętu połowowego. Jednym słowem połowy śledzia są bardziej wymagającą i przez to w pewnym sensie elitarną częścią rybołówstwa bałtyckiego.